Ocena wątku:
  • 11 głosów - średnia: 3.45
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Nerwica
Wikipedia
Zaburzenia nerwicowe zwane potocznie nerwicami (albo: neurozami) – grupa zaburzeń psychicznych o bardzo rozmaitej symptomatyce, definiowana jako zespoły dysfunkcji narządów, psychogennych zaburzeń emocjonalnych, zakłóceń procesów psychicznych i patologicznych form zachowania występujących w tym samym czasie i powiązanych ze sobą wzajemnie.

Charakterystyczne jest to, że chory często zdaje sobie sprawę z absurdalności swoich objawów (natręctw, fobii) czy braku podstaw swoich objawów somatycznych, jednakże zmuszony jest do ich powtarzania. Między innymi ta cecha – krytycyzm wobec swoich objawów – różni nerwicę od psychozy.

Dawne (historyczne nazwy) na zaburzenia nerwicowe to[1]: podrażnienie mlecza, nerwospazmy, newroza zmienna, ogólna nadczułość, newrozyzm czy cerebropatia sercowo-mózgowa. Termin nerwica został wprowadzony w XVIII w. przez Cullena.

Mechanizm

Mechanizm powstawania nerwicy.png
STRES PRZEWLEKŁY
psychosomatyczny, chroniczny
WZMOŻONA AKTYWNOŚĆ
REAKCJE
PRZYSTOSOWAWCZE
MOŻLIWOŚCI
PRZEDEFINIOWANIE
SYTUACJI
ZMIANA
ŚRODKÓW
SUBSTYTUCJA
CELU
STABILIZACJA
ZACHOWANIA
(PRZECZEKANIE)
DALSZA FRUSTRACJA
REAKCJE OBRONNE
MOŻLIWOŚCI
AGRESJA
FIKSACJA
REGRESJA
RACJONALIZACJA
REAKCJE NERWICOWE

Błędne koło objawów nerwicowych polega na dodatnim sprzężeniu zwrotnym pomiędzy objawami. Np. lęk wyzwala dodatkowe objawy wegetatywne, które z kolei nasilają lęk, który dodatkowo wzmaga objawy wegetatywne.

* lęk – punkt krystalizacyjny dla innych objawów
* zaburzenia wegetatywne – dolegliwości bólowe, zaburzenia snu, zaburzenia łaknienia, zaburzenia seksualne

Przejawy w kontaktach interpersonalnych

* Perfekcjonizm – uznawanie działania o cechach doskonałości za jedynie dopuszczalne
* Egocentryzm – nadmierna koncentracja uwagi na sobie i poczucie szczególnego charakteru własnych dolegliwości nerwicowych; nieuzasadnione oczekiwania wobec otoczenia
* Uzależnienie – od osób, używek, nawyków itp.

Objawy

Nerwice mogą obejmować takie objawy jak:

* objawy somatyczne:
o porażenia narządów ruchu lub pewnych ich części,
o brak czucia (anestezja, analgezja) pewnych obszarów skóry, zaburzenia wzroku, słuchu lub nadmierna wrażliwość na bodźce, trudości z oddychaniem, uczucie ciasnoty w klatce piersiowej,
o napięciowy ból głowy, ból żołądka, serca, kręgosłupa, zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca, nagłe uderzenie gorąca
o zespoły objawów charakterystyczne dla niektórych chorób czy stanów fizjologicznych (np. urojona ciąża, zaburzenia równowagi, napady drgawkowe przypominające padaczkę, itd.)
o zaburzenia funkcjonowania organów wewnętrznych,
o zaburzenia seksualne (np. zaburzenia erekcji, anorgazmia, wytrysk przedwczesny, zaburzenia tożsamości płciowej)
* zaburzenia funkcji poznawczych:
o natrętne myślenie,
o natręctwa ruchowe,
o trudności w koncentracji uwagi
o subiektywnie odczuwalne zmiany w percepcji rzeczywistości (np. derealizacja),
* zaburzenia emocji:
o fobie – patologiczny lęk przed pewnymi przedmiotami (np. ostrymi narzędziami), zwierzętami (np. pająkami, myszami), sytuacjami (lęk przed otwartą przestrzenią – agorafobia, zamkniętą przestrzenią klaustrofobia, lęk przed autobusami, tłumem, ekspozycją społeczną, wyjazdami)
o lęk wolnopłynący, nieokreślony niepokój
o nagłe napady lęku,
o brak motywacji, apatia,
o zanik zdolności odczuwania przyjemności (anhedonia)
o stan podwyższonego napięcia, poirytowanie
o labilność emocjonalna
o przygnębienie,
o zaburzenia snu

Powyższe objawy nie mają podłoża organicznego.

Przyczyny:
Image
Opis obrazka:
Na środku ogólnie nerwica.
Czerwony:WYMAGANIA SPOŁECZNE I ROLA SPOŁECZNA :arrow: rodzina, praca
Żółty: CZYNNIKI BIOLOGICZE :arrow: stan fizyczny, stan UN, rola neurotransmiterów, dziedziczne i wrodzone, cechy temperamentalne
Niebieski: PRZEŻYCIA TRAUMATYCZNE :arrow: urazy psychiczne, stres przewlekły

Źródłem zaburzeń nerwicowych są nierozwiązane nieuświadomione konflikty wewnętrzne, najczęściej pomiędzy dążeniami jednostki a jej możliwościami, potrzebami a obowiązkami, pragnieniami a normami społecznymi. Pojawiają się wtedy, kiedy wrażliwa i nieodporna na stresy osobowość poddawana jest presji sytuacji (często świadomie akceptowanej), a wymagającej od niej funkcjonowania sprzecznego z nieuświadomionymi tendencjami. Przyczyną nerwic może być także deficyt opieki rodzicielskiej w dzieciństwie lub nieodreagowany uraz (trauma).
Skutki

Wtórnymi skutkami nerwicy może być: zaniżone poczucie własnej wartości i dążenie do kompensowania go szczególnymi osiągnięciami, czy nadmiernym zaangażowaniem w pracę. Szczególną uwagę zwrócił na ten aspekt Alfred Adler. Współcześnie za podstawowy skutek nerwicy uważa się zgeneralizowaną utratę radości życia. Szczegółowo może to być np. wypadanie z ról społecznych i rodzinnych, nadużywanie systemu medycznego, zbędnie podejmowana diagnostyka, zbędne uzależniające stosowanie farmakoterapii, spadek aktywności i wydolności zawodowej, izolacja w domu, samobójstwa.
Schemat zaburzeń nerwicowych wg DSM-IV
LĘK
Odczuwany:
1. Zaburzenia związane ze strachem: fobia, PTSD
2. Zaburzenia związane z lękiem: zespół paniki, zespół lęku uogólnionego
Domniemany:
1. zaburzenia obsesyjno kompulsyjne
2. zaburzenia somatoformiczne :arrow: zaburzenia dysocjacyjne, konwersyjne, amnezja psychogenna, fuga zaburzenia, somatyzacyjne osobowość mnoga :arrow:
- uporczywe bóle psychogenne, hipochondria :arrow: dysmorfofobia


Podział zaburzeń nerwicowych wg ICD-10

W klasyfikacji ICD-10 zaburzenia nerwicowe są definiowane jako zaburzenia psychiczne nie mające podłoża organicznego, w których nie dochodzi do zakłócenia oceny realności ani trudności w rozróżnieniu między subiektywnymi doświadczeniami choroby a realnością zewnętrzną. Nawet znacznie zaburzone zachowanie pozostaje w granicach akceptowanych społecznie. Zachowania nieakceptowane społecznie mogą się ujawnić w stanach dysocjacji.

Do zaburzeń nerwicowych ICD-10 zalicza:

* zaburzenia lękowe, w tym w postaci fobii
* zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (dawniej nerwica natręctw)
* reakcje na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne
* zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)
* zaburzenia występujące pod postacią somatyczną

Podział nerwic wg Antoniego Kępińskiego

* nerwica neurasteniczna – poczucie zmęczenia nieadekwatne do sytuacji, spowolnienie procesów poznawczych
o hiposteniczna – ogólne osłabienie bez podłoża organicznego
o hipersteniczna rozdrażnienie, objawy somatyczne: bóle głowy (tzw. kask), derealizacja, lękliwość, hipersomnia
* nerwica hipochondryczna – zgeneralizowane poczucie choroby, skupienie uwagi na doznaniach, błędne koło oparte na nieustannej interpretacji i transformacji objawów
* nerwica histeryczna – przeniesienie lęku na sferę somatyczną – intensywność, ekspansja objawów, teatralność (zob. osobowość histrioniczna)
* nerwica depresyjna – smutek, apatia, zahamowanie psychoruchowe
* nerwica anankastyczna – wyobrażenie i rytuały redukujące lęk, zespół natręctw i kompulsyjnych zachowań
* nerwica lękowa – fobia

Leczenie nerwic

Leczenie nerwic może przebiegać dwutorowo. Przyjmuje się, że podstawą leczenia w większości przypadków powinna być psychoterapia, która poprzez zmianę zachowania i interpretacji własnych objawów i bodźców lękotwórczych pozwala przerwać mechanizm błędnego koła (terapia poznawczo-behawioralna). Psychoterapia pozwala również rozwiązać konflikty intrapsychiczne, które leżą u podłoża wielu zaburzeń z tej grupy.

Często stosowaną metodą jest również farmakoterapia – stosowana jako leczenie objawowe, doraźnie lub jako leczenie przyczynowe. W pierwszym przypadku stosuje się przede wszystkim benzodiazepiny – leki antylękowe, np. w lęku napadowym lub w sytuacji, gdy objawy nie pozwalają na podjęcie psychoterapii. W drugim przypadku najczęściej stosowaną grupą leków jest SSRI – leki antydepresyjne drugiej generacji wykazujące się działaniem antylękowym.
Odpowiedz

Ten temat zawiera więcej treści.
Aby uzyskać dostęp do reszty treści zaloguj się lub zarejestruj.




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości